نودشه شهری در نقطه صفر مرزی ایران و عراق، در ۱۵۰ کیلومتری شهر کرمانشاه و از توابع شهرستان پاوه یا اورامانات است. «نودشه» در میانه کوههایی بلند، درههایی عمیق و تنگ واقع شده و اطرافش را جنگلهای بلوط، ون و درختان میوه و چشمههای زلال فراگرفتهاست. خانههایش پله پله و به سمت کوهها در اوجاند. این شهر و بعضی از آبادیهای اطرافش در جنگ ایران و عراق توسط هواپیماهای عراق بمباران شیمیایی شد.[۱]
این شهر از شمال با مریوان و از سوی غرب با شهرهای شرقی کردستان عراق از جمله حلبچه و بیاره هم مرز است.
مردم نودشه به اورامی سخن میگویند که یکی از زبانهای ایرانی شمال غربی است.
از آرامگاههای معروف منطقه نودشه میتوان از آرامگاه پیر شالیار زرتشتی و آرامگاه سید عبیدالله برادر امام رضا ملقب به «کوسه هجیج» نام برد.
در منطقه نودشه همچنین تکیهها و خانقاههای درویشی زیادی وجود دارد که در آنها آیینهای سماع و تهلیله اجرا میگردد.
واژه «نودشه» به معنی «نودژ» یا «دژنو» است.
البته این را هم بگم که خودم هم در این شهر زندگی میکنم... شهر نودشه در حوالی شهرستان پاوه با کوه ها و دره های عمیق که مهمترین جاذبه ی گردش گری آن دالانی است که هر ساله در فصل بهار جاذبه های گردش گری بسیاری را به خود جذب می کند....من هم اکنون در بیتله قرار دارم و محل بسیار عالی برای درس خواندن و آرامش خواطر است هم اکنون من کنکوری هستم و در رشته ی ریاضی تحصیل میکنم....در حال حاضر من درحال
نظرات شما عزیزان: